Spatangus purpureus O.F. Müller, 1776

Erizo de corazón púrpura

Clasificación

Dominio Eukarya, Supergrupo Amorphea, Filum Echinodermata, Subfilum Echinozoa, Clase Echinoidea, Orden Spatangoida, Familia Spatangidae, Género Spatangus

* Clasificación taxonómica en revisión para adaptarla a las categorías actuales. Consulta la bibliografía para más información sobre las categorías taxonómicas empleadas.

Nombres vernáculos

Español: Erizo de corazón púrpura. Inglés: Purple heart urchin. Francés: Oursin de base violet. Italiano: Peto di dolfin. Alemán: Violetter Herzigel. Catalán: Erico cor porprat.

Nomenclatura


Publicación original
Spatangus purpureus O.F. Müller, 1776. Müller, O.F. Zoologiæ Danicæ Prodromus, seu Animalium Daniæ et Norvegiæ indigenarum characteres, nomina, et synonyma imprimis popularium. Havniæ [Copenhagen]: Hallageri. Zoologiae Danicae prodromus, seu animalium Daniae et Norvegiae indigenarum characteres, nomina, et synonymy imprimis popularium. xxxii + 274 pp. (1776). [Ver pdf]
Etimología de purpureus
Del lat. purpureus, -a, -um = purpúreo, de púrpura, de color púrpura, etc. [gr. porphýra, -as f.; lat. purpura, -ae f. = molusco marino que segrega el tinte de que se trata // el propio tinte // el color púrpura, etc.]. En la Orchis purpurea Huds. (Orchidaceae), seguramente por el color de la gálea, obscuro.
Sinónimos
Granopatagus inermis

Descripción de Spatangus purpureus

Erizo de simetría bilateral, con forma de corazón, de 12 cm de longitud, aplanado. Tiene 5 filas de pedicelos, siendo la anterior más larga y está en un canal pronunciado pero no muy profundo que lleva a la boca. Púas cortas, y presenta además otras más largas, dobladas hacia abajo, situadas en la zona dorsal. Boca, sin dientes, y ano en la parte ventral, en posición anterior y posterior respectivamente. Presenta una fasciola subanal, en la cual hay un anillo de espinas ciliadas. Color púrpura o violeta, con espinas blanquecinas.

Fotografías de Spatangus purpureus

Hábitat y ecología de Spatangus purpureus

Hasta los 900 m, enterrado en la arena. Come detritos y otros erizos más pequeños como Echinocyanus pusillus, más pequeño. El bivalvo Montacuta substriata vive entre sus espinas.

Distribución de Spatangus purpureus

Desde el norte de Europa al Mediterráneo y las Azores.

Mapa de distribución de Spatangus purpureus

Citas totales: 1. Citas en el mapa: 1
Sólo se muestran como máximo 15 localidades por provincia. Para ver todas las citas visita su mapa en SINFIber.

Lista de localidades

Pontevedra (Po)
  1. Lugar: Boca sur de la Ría de Vigo, OIA (SAN MIGUEL-RESTO PARROQUIA)
    Coordenadas: 42.16289, -8.87523 [Ver en mapa]
    Fecha de observación : 05/01/2017
    Hábitat: Submarino
    Proporcionado por: Marcos Fernández Iglesias
    Legit: Marcos Fernández Iglesias
    Determinado por: Marcos Fernández Iglesias
    Fotografía asociada:
Mapa elaborado en función de los datos procedentes de fotografías georreferenciadas, SINFIber o datos bibliográficos. Las marcas hexagonales corresponden a citas extraídas automáticamente de GBIF.

Provincias en las que aparece:
Po

autóctona [naturalizada] (ocasional) dudosa? protegida!

Ver retícula de GBIF

Glosario de términos

Bilateral
Con dos lados o filas dispuestas a los lados de un órgano.
Ciliado
Provisto de cilios.
Diente
Cada una de las divisiones más o menos triangulares y poco profundas del margen de un órgano laminar o de un fruto dehiscente.
Dorsal
Relativo al dorso.
Espina
Apéndice rígido, punzante y lignificado que contiene tejido vascular y que deriva de la modificación de una hoja, estípula o tallo.
Pedicelo
Rabillo de cada flor en las inflorescencias compuestas.
Ventral
Relativo al vientre.

Bibliografía y más información

Guía de Campo

Artículo científico

Categorías

Citar como

MENÉNDEZ VALDERREY, Juan Luis. Spatangus purpureus. En asturnatura.com [en línea] Num. 20, 25/04/2005 [consultado el 9/4/2024]. Disponible en asturnatura.com.
ISSN 1887-5068

Especie añadida el 07-03-2005
Descripción creada el 25-04-2005
Última modificación el 25-04-2005

Top